FINDIK....:(

      Bu sıralar bloğa hergün yazı yazmaya çalışıyorum. Hiçbir şey olmadığı zaman bile aslında insan yazacak birşey bulabiliyor. Ama O'nunla ilgili yazmayı çok istiyordum. Ramazanın ortalarıydı bir havlama sesiyle uyandım, baktım babam benden önce uyanmış bahçede mücadele ediyor. Bahçedeki barakayla, duvar arasına sıkışmış bir köpecik :) Allah'dan uzun kollara sahibim, çekip çıkardım. Oldukça bakımsız bir yavru önce karnını doyurduk sonra baktık bu güzel şey kız :) büyük ihtimal köyde yaşayan birileri yola bıraktı o da bize geldi. Bu ayağıyla geldi baba bırakmayalım meydana gelene kadar bakalım dedim, babam dünden hevesli annemden korkusuna bir suç ortağı arıyormuş meğersem :))) Ve fındıklı günler başladı. Önce üstünde ki kocaman kenelerden ve pirelerden arındıralım dedik enseden yapılan dış parazit ilacını ve iç barazit hapının ilk yarısını verdik hapdan sonra biraz mızmızlaştı veteriner olabilir bir hafta on gün bekleyin deyince bizde bekledik. Ama giderek kötileşti ve soluğu Veterinerde aldık bize bu Gençlik hastalığı dedi. Daha önce hiç duymamıştım Anne sütünü tam alamayan yavru köpeklerde aşıda yoksa sıklıkla görülüyormuş biz onu 2-3 aylık sanırken Veteriner 1-1,5 aylık anca olduğunu söyledi serumlar ilaçlar biraz toparlandı gibi olsa da hastalığı yenemedi ve Arife günü gecesi öldü. Bir canlı hayata veda ederken hiç bu kadar yakınında olmamıştım. Ölmek yaşamaktan daha zormuş o kadarcık canlının bile acı çekmesine dayanamıyor insan bütün istekler anlamsızlaşıyor, istedim ki sadece acı çekmesin ... Hastalık halisinasyon görme boyutuna geçtii zaman geri dönüşümü olmuyormuş çoğunlukla hayaller gördüğünü hareketlerinden anlıyorsunuz. Hastalığı bir şekilde atlatsa bile araz kalma olasılığı fazla o yüzden Parazitlerden bile daha önemli olan kesinlikle aşılar bunu öğrendim bir daha böyle bir durumla karşılaştığımda ilk yapacağim temizlemek yerine aşılamak olacak ve sokak da aşılanmamış hasta acı çeken çok köpek var.

 Hayatının son günlerini bizle geçirdiği için o'da biz'de çok şanslıydık. Güzel ya da cins bir köpek değildi ama inanılmaz eğlenceli sevimli bir köpekdi. Bir de bana çok güzel geliyordu. Çocukluğumda da köpeğim vardı. Dokuz sene birlikteydik Eybıl cins ve güzel bir köpekdi, biraz sorumluluk sahibi bir insan olduysam bu kesinlikle Eybıl sayesinde Çünkü ona bakmak zorundayım ve o bana bağlı ... Ame maalesef çok kibirli bir ruhu vardı, Fındıksa daha sevecen bir ruha sahipti. Yaşasaydı sanırım onu bırakıp gelemezdim. Ölmeden önceki gün babam seviyor diye ona kuzu ciğeri pişirdi, o kadar çok yedi ki çatlıyacak diye hem korktum hem de tamam atlatıyor hastalığı diye sevinmiştim. Ama buna nevalesini toplamak deniyormuş ölmeden önce genelde canlıların iştahı açılırmış (Annem söyledi) Fındık, nevalesini topladı ve bu dünyadan gitti.